Pancratius Veteranen 1 – HBC Veteranen 1  3  3-2

 

Ik moet zeggen, het feit dat ik me in korte tijd heb opgeworpen als verslaglegger legt een zware druk op mijn schouders, maar levert gelukkig ook veel reacties op. Soms negatief, soms positief. Afgelopen week ontving ik een mailtje van a.georgeades@hemel.nl. Ad was opgetogen over mijn postume eerbetoon aan hem door in mijn verslag van vorige week te refereren aan een veel gelezen rubriek in het toenmalige Kontakt waarvan hij de geestelijk vader is; de rubriek met percentages. Ook relativeerde hij het magere percentage van 16,66 % door erop te wijzen dat dezelfde resultaten (2 uit 8) in Ňzijn tijdÓ, toen de twee punten per gewonnen wedstrijd regel nog normaal was, een percentage van 25 % zouden hebben opgeleverd. Een opsteker die ik wel kon gebruiken na het tamelijk kansloze verlies tegen Amstelveen vorige week. Ook wenste hij mij en alle medespelers die Ad bij leven en welzijn hebben gekend veel succes met de rest van de competitie. Samen met Jan Kager heeft Ad trouwens een abonnementje op Veteranendivisie live. Ze kunnen echter alleen wedstrijden ontvangen die worden gespeeld op het voormalige Hoofdveld en dus regelden Jan en Ad via een aantal lijntjes die zij nog altijd hebben met het Pancratius-bestuur dat wij om 12.30 mochten aantreden op het Hoofdveld. Vanuit de hemel zagen zij dat het (vandaag) goed was, maar daarover later meer.

 

Martin van der A was namelijk een stuk minder gelukkig met mijn vergelijking van het luie karakter van zijn zoon waarin ik een zekere gelijkenis meende te bespeuren met dat van zijn vader. De keurig met een HP-printer uitgeprinte verwensingen in Oxford-Engels gelardeerd met enkele slang scheldwoorden gingen gelukkig door een gebrek aan kennis van de Engelse taal langs me heen. Zijn vrouw Louise daarentegen stond maandag al voor mijn deur met een feestelijke orchidee van de firma Stricker Orchids (www.stricker-orchids.nl), van Alaska tot Antarctica en van de Noordkaap tot Kaap Hoorn bekend van de grootbloemige snij-cymbidium. Louise complimenteerde mij met de bekende gulle Strickerlach die wij ook zo goed kennen van onze eigen Coen, met de vergelijking die ik had gemaakt tussen Erben's karakter en dat van haar.

 

Maar jullie voelen wel, het feit dat ik gelezen wordt van Almere tot Sassenheim en zelfs tot in de voetbalhemel, gaat – als je niet uitkijkt – ten koste van de prestaties op de mat. Voor je het weet loop je met een pennetje in je achterzak om alles zo goed mogelijk te verslaan. Er waren nog geen vijf minuten gespeeld of schrijver dezes gaf een onnodige hoekschop weg door de angst met het hoofd een Janmaatje (Tsjechi‘-Nederland, 88ste minuut) te produceren. In de daaropvolgende hoekschop schampte de bal het hoofd van Daan waarna ik op dramatische wijze de bal die tergend langzaam richting doel rolde over mijn linkervoet liet rollen in plaats van de bal een ros te geven (0-1). Dennis moest er aan te pas komen om de carrire van Smoor voorlopig weer met enkele wedstrijden te verlengen. Hij demonstreerde zijn dit seizoen ontloken specialisme; het afstandsschot. De keeper van HBC had het nakijken en de stand was weer gelijk. Na de rust stak de grensrechter van HBC steeds wel erg gemakkelijk de vlag in de lucht. De scheidsrechter besloot zelf ook maar eens een beetje mee te kijken en liet doorspelen bij een diepe bal op de in de rust ingevallen Onno. Vrij voor de keeper besloot de man die dagelijks verantwoordelijk is voor ettelijke miljoenen euros die op een profijtelijke wijze moeten worden belegd, besloot deze zaterdagmiddag  de verantwoordelijkheid af te schuiven op Stefan die echter nog niet helemaal ter plekke was. Met een uiterste krachtinspanning kon die de bal vanaf de achterlijn opnieuw voor het doel schuiven waar Onne de bal met zijn ŇjeweetwelÓ in een leeg doel kon.... inderdaad k—n schuiven. De bal stuiterde echter net iets op (zo verklaarde hij na afloop voor de microfoon van Pownews datzijn allerallerlaatste item uitgerekend kwam draaien op Sportpark De Schuilhoeve), waardoor hij zelf weer achter de bal aan moest, maar gelukkig nog wel kon terugleggen op de penaltystip waar Alfred inmiddels was gearriveerd. Kortom; comedy capers op de Badhoevedorpse voetbalvelden. Alfred is gelukkig niet zo van de humor en maakte met een droge knal in de uiterste hoek een einde aan die grap, 1-2.

Het was daarna zeker geen bekeken zaak. De op het laatste moment voor de nog niet geheel fitte Coen (Coen met een C!!!!!!) opgeroepen Cose Tuijp die bij ons thuis – om hem van Kale Koos Boering te onderscheiden – HariCose wordt genoemd, liet zich ver terugzakken om de voorsprong over de streep te trekken. Echter bij een voorzet van rechts bleek hij iets te goed mijn verslag van vorige week te hebben gelezen en probeerde hij mij te imiteren. Hij verzuimde dus van de grond te komen, waarna zijn tegenstander onze Salad Man met een kopbal kon verschalken in de korte hoek. Na de wedstrijd vertelde Salad aan de stamtafel 23 keer aan iedereen die naar hem wilde luisteren dat hij de bal Ňbijna hadÓ, maar ook om half zeven na negen bier bleek dat die bal uiteindelijk toch echt zat; kortom: 2-2.

 

EŽn puntje is aardig, maar als we nog een klein beetje naar boven willen kijken, is het af en toe toch wel nodig eens een driepunter binnen te slepen. Smoor die wederom was veroordeeld tot de rechtsbackpositie, omdat Ale op het laatste moment bleek te moeten werken, waardoor Bart naar het centrum verhuisde, besloot bij gebrek aan zowel linksbuiten als linkshalf maar eens in te schuiven. Ter hoogte van de middenlijn ontving hij de bal en passte direct loepzuiver op Stefan. Op zich een assist die ik een halve minuut later al weer vergeten zou zijn, want Stefan stond nog 25 meter van het doel, ware het niet dat Stefan de bal aannam, het lichaam draaide, daarbij in ŽŽn beweging de bal meenemend in de lucht, en vanaf die onmogelijke afstand met een wonderschone half-volley de bal achter de verbouwereerde keeper van HBC schoot. Een klein beetje geluk,maar ook gewoon klasse dat je de lichamelijke beheersing hebt en het gogme om dit gewoon te proberen. Vorige week werd een puik afstandsschot van Stefan nog door de keeper uit het doel geslagen, maar nu had hij dus meer geluk. Ook dit was weer een gevalletje: 'Iedereen dacht dat het onmogelijk was, totdat er iemand kwam die d‡t niet wist' en deze week was Stefan dus die ŇiemandÓ.

 

De punten waren bijna binnen, maar dat dat uiteindelijk ook lukte hadden we ook zeker te danken aan het ijzersterke optreden van het centrale verdedigingskoppel Bart en Daan in het laatste kwartier. Of de bal nou hoog of laag kwam, elke keer zat er wel een hoofd of ledemaat van een van deze heren tussen. Op een gegeven moment zijn wij vast een biertje gaan drinken, terwijl Bart en Daan met z'n twee‘n alle ballen die het strafschopgebed in werden gepompt, wegkopten of schoten. Om half zeven, toen Salad met dubbele tong dus net voor de 24ste keer begon te vertellen dat hij die bal bij de tweede goal Ňbijna hadÓ, arriveerden ook Bart en Daan aan de stamtafel. In beschonken toestand begrepen wij dat zij hadden standgehouden tegen die elf sympathieke jongens van HBC en dat de punten definitief binnen waren.

 

We staan nu op 10 punten uit 9 wedstrijden, dus dat betekent dat we volgende week BSM uit Bennebroek nog even moeten verslaan om net wat prettiger de winterstop in te kunnen. Bennebroek is niet ver van Vogelenzang, dus stiekem hoop ik dat Liam, de oude krijger, aanstaande zaterdag acte de presence geeft en zijn schilderingen kan geven van de prestaties van zijn oude teamgenoten. Hier is een taak weggelegd voor mannenbroeder Adriaan die zijn grote broer misschien even op kan halen. En van ŽŽn ding kan Liam verzekerd zijn; we gaan er alles aan doen om BSM op te rollen.

 

Paul

 

PS: Wat betreft de toto voor deze week. Op zaterdag waren de eerste zes punten al binnen (Veteranen en Ajax), op zondag kwam daar het verlies van Panc 1 overheen. Het resultaat van de C6 is nog niet bij mij bekend, maar ik vrees dat we op 6 uit 12 = 50 % blijven steken. Gelukkig won de D6 van Ronan (Kok) en Jesse (de Rooij) die voor onze wedstrijd de mat van het Hoofdveld alvast een beetje warm hadden gespeeld, met 3-0

 

 

PS2: Ik ga me nog ŽŽn keer opladen voor het laatste verslag van 2014 en wil jullie vragen mee te denken over hoe ik mijn dagen door moet komen als er na 14 december een maand lang niks te verslagleggen is.