Vorige week ging een uitstekende partij van de mannschaft verloren doordat de hitrate net geen 100% was, terwijl de Koploper van deze competitie een dergelijk gemiddelde wel haalde. Daarbij liep er weer eens een thuisfluit met een missie in het veld. Waar hij kon corrigeren in het nadeel der Kampioenen twijfelde hij nimmer en het wekte dan ook geen verbazing dat betrokkene in de eindfase een bal die duidelijk halverwege doellijn en het net beland was niet bij de score van de Kampioenen wenste op te tellen. Leuk was het niet, duidelijk was het wel.
Hoe anders dan de pot tegen Hoofddorp, een middenmoter die duidelijk gekomen was om niet te verliezen. Veelal met 9 man achter de bal, veel mensen op een strook van zo’n 40 meter, en een mannschaft die voortdurend ruzie met de bal had . Het tempo lag te laag om de telkens resoluut ingrijpende defensie uit elkaar te spelen en bovendien werd teveel balverlies geleden. Al counterend kreeg de tegenstander dus de beste kansen en was het Bartje K., die ondanks pech bij de tweede tegengoal de Kampioenen lang in de wedstrijd hield. Pas in het laatste kwartier kwamen de kansen, doch ontbrak het geluk om de Hoofddorpers alsnog op de knieën te krijgen. Er was uiteindelijk een pingel nodig om Bonk tot scoren te brengen, en omdat de resterende extra tijd niet werd toegekend door de coulant leidende bondscheidsrechter, verloren de Kampioenen opnieuw de punten.
Salad.
Liams Schilderingen
Het was weer een rotzooi. Dit is een understatement, want het was een leuke wedstrijd. Een goede sportieve tegenstander Hoofddorp. Er heerste een gezonde gezellige sfeer. Na de wedstrijd was het ook gezellig. Holland, bij deze gefeliciteerd met de 6-0 overwinning. Wij hebben met 1-2 verloren, dan blijken we toch niet fel genoeg. Kantinepersoneel, bedankt voor de medewerking. Het broodje frikandel, de patat en de koffie smaakten weer heerlijk.
Liam Denkers.