Zonder bijbedoelingen kan het bijna niet zijn: Case gaat op vakantie en laat Bonk de restanten van wat ooit een elftal (en meer) heette te zijn. Nu heeft de geschiedenis bewezen dat Bonk van wat geordend is een chaos weet te maken (al zegt hij zelf dat het hem alsmaar overkomt………), en alleen KPN blijkt in de regel winnaar te worden van zijn speurtocht naar vers voetbalvlees. Mismoedig wordt hij echter nooit en op de één of andere wijze wordt zijn positieve grondhouding altijd beloond. De namen van betrokkenen was hij alweer kwijt toen zij zichzelf voorstelden, maar Mike en Marco deden het geweldig! Bartje K. werd bruut verbannen uit de goal, omdat Dan the Man tot nog minder in staat leek, Compagnon Paul werd aanvankelijk tegen zijn zin tot defensief leider gebombardeerd (zelden zulk natuurlijk leiderschap gezien) en als klap op de vuurpijl kwam Salad de meute effe moed inpraten. Toch is internet een leuk medium. Weesp dacht (terecht) het klusje op halve kracht te klaren en de Kampioenen waanden zich – ook gegeven de omstandigheden – niet zo’n heel klein beetje underdog. Ok: ze konden allemaal wel ballen, die van Weesp, maar nadat voor de tweede maal de moeizaam getikte voorsprong simpeltjes was weggecounterd bleek hun collectief dermate broos, dat ook hun trainer zich letterlijk van het gebeuren afwendde. De gelegenheidskampioenen counterden stoïcijns door tot 4-2 en moesten slechts vlak voor tijd een 3e incasseren. De keerzijde van dit alles is echter vermoedelijk dat ons nog zo’n potje wacht (terwijl iedereen met vakantie wil en zo), maar ook dat lost Bonk wel weer op denk ik……
Liams Schilderingen:
De hoofdmacht bekert verder. Een licht in de duisternis, en dat op klaarlichte dag. Weer een felbevochten overwinning. Ik had het er met Ad nog over dat we een zware tegenstander nodig hebben om te winnen.
Rapiditas, Weesp, daar komt mijn opa ook vandaan. .