Kampioenen veren op

Achteraf bleken de vermoedens te kloppen. Voetballen met een lege maag lijkt mij ook geen pretje, dus de ietwat overvloedige regenval tijdens de ramadanzaterdag was voldoende om de velden een aantal weken geleden op Turks gezag af te keuren. Deze inhaalpartij werd daarom vervolgens gespeeld in een ietwat surrealistische ambiance. Een volledig verlaten sportpark Spieringhorn, waarop slechts één wedstrijd gespeeld werd en na afloop een –op de Kampioenen na- lege Turkiyemspor-kantine. Een moedige hindoe-fluitist die harder tegen de Turkiyemspelers schreeuwde dan zij tegen hem, nadat hij één van hun broeders het rood getoond had wegens natrappen. Bartje K. die bijna foutloos acteerde, Smoor die zo veel liep dat kramp hem belette de negentig minuten vol te maken, en het hervonden scorend vermogen deed de rest. Met Moi als gevaarlijke rechtsbuiten, Fleet scorend met het hoofd, Twiep als aanspeelpunt en frommelaar in de spits, en natuurlijk Cock-ie die ze er met veel gevoel inprikte. Euforische Kampioenen dus en dat blijkt in combinatie met drie kratjes amstelbier en Turkse pizza een stortvloed aan opgeklopte ontboezemingen op te leveren. Zo was er het sterke verhaal van “glipper”-risi die kinderlijk eenvoudig insloop in een stadsschouwburg, weet Younger ineens te melden dat good old Pate in de States in de echt is verbonden, blijkt Ale te schnabbelen op gynaecologisch vlak en verwijt Case de schrijver dezes dat de familiebanden zijn verbroken sedert bekend is dat hij met Oudkerk de Theemsweg frequenteert. Nou ja….., als we in deze stemming revanche weten te nemen op Ouderkerk zal het mij allemaal worst wezen…….

Salad. .