Kampioenen genept?

Soms zie je vreemde uitslagen in deze jaargang. Die van het noodlijdende Kadoelen beginnen inmiddels wel wat op te vallen. Het werkt ongeveer als volgt. Op de dag dat de competitieleiding aangeeft dat je tegen hen dient aan te treden, wordt netjes afgebeld met de één of andere mededeling. Dit zou bijvoorbeeld kunnen zijn, dat het halve team met griep op bed ligt. Enige tijd later wordt voorgesteld om op een door de weekse avond in te halen (wie heeft er inmiddels nou niet een kunstgrasveld met verlichting???). Dan blijkt dat je wordt geconfronteerd met een elftal dat je totaal niet uit de 1^e helft van de competitie herkend, en dat qua niveau voor het kampioenschap zou kunnen wedijveren. Zo wordt je dan weggespeeld met 2-7, al moet daarbij worden vermeld dat de Kampioenen wel heel erg slapjes aan het duel met deze voormalig degradatiekandidaat begonnen. In ieder geval is het 3-3 gelijkspel dat Kadoelen onlangs liet noteren tegen alleenheerser De Meer in het licht van bovenstaande nu wel volledig te begrijpen. Een zelfde scenario had tegen hekkensluiter Tos Actief tot de mogelijkheden behoord, omdat onze tegenstander als enige die middag het aldaar aanwezige kunstgras mocht betreden. Alle overige teams waren vanwege de nattigheid en de sompige staat der velden verexcuseerd. Met de voorjaarsvakantie als objectieve destabiliserende factor voor menig voetbalteam, wordt zo nodig aanvullen uit hogere teams een simpele aangelegenheid. Inmiddels redelijk paranoia geworden, had deze “worse case” tussen de oren van de ijsheiligen post gevat. Tos had uiteindelijk veertien man beschikbaar, waarvan het merendeel waarschijnlijk toch wel uit de eigen gelederen kwam. Met één man minder dan Case had aangegeven, werd voortvarend gestart en waren Cock-ie en Cohen als eersten reeds alléén voor het vijandelijke doel verschenen, toen Bartje K. en ondergetekende op knullige wijze de onverdiende achterstand toestonden. Even schoot het Kadoelen-trauma door de hoofden van de Mannschaft, maar het tot dan toe aanwezige overwicht werd gecontinueerd en het was uitgerekend Ale die Cock-ie in staat stelde om eindelijk de gelijkmaker te produceren. Na de thee bleken de wissels van Actief voor meer evenwicht in de strijd te zorgen. Minder kansen voor de Kampioenen en meer dreiging voor het eigen doel. Het was echter wederom voorstopper Ale die dermate verwarring in de vijandelijke zestien veroorzaakte dat Building diens afvallende bal tot treffer kon promoveren. Daarna brak een “Amsterdams kwartiertje” aan, waarin uw scribent frequenter mocht optreden dan hem lief was. Collectieve inzet doet echter wonderen, hetgeen ook Bonk weer mocht ervaren toen de krachtig uitgevoerde hymne de ramen van het Actief honk deed bollen, hetgeen bovendien de schuimkragen van het “zoet der overwinning” over de randen van de glazen deed drijven.

Salad.