Kampioenen versus kampioenen
Het bleek een strak geregisseerde happening, de kampioenswedstrijd van de Meerboys. Hun queeste diende uitgerekend in de ontmoeting met de Kampioenen te moeten culmineren in een middag met orgastische trekjes. Hiervoor was wél de volle winst noodzakelijk en onderdeel van de strategie was kennelijk de Kampioenen al voor de wedstrijd te domineren. Zo werd het aanvangstijdstip tot twee maal toe gewijzigd en mochten de Kampioenen de eigen kleuren inleveren ten faveure van “de sponsor” en “de kampioensfoto”. Uitgaan van eigen kracht was – ondanks de slechts vijf verliespunten na zeventien potjes – blijkbaar niet overtuigend aanwezig bij de jonge kampioenen in spé. Al deze bombarie was natuurlijk helemaal niet nodig geweest, want de Kampioenen weten echt wel hoe men dient te acteren bij een dergelijke gelegenheid. Bovengenoemde provocaties konden nu echter niet onbeantwoord blijven en zodoende werd besloten de huid dan toch maar duur te verkopen en de stuutjes peentjes te laten zweten. Zo duurde het dus ruim een uur voordat de Kampioenen de teugels lieten vieren en de toegestroomde familie en vrienden het Bengaals vuurwerk kon laten ontbranden, daarmee linesman Moi in dikke smog achterlatend. Nadat de Kampioenen met nog twee kadootjes de binkies het idee hadden gegeven dat de kurk van de fles kon, voerden Building en Twiep de spanning weer op tot ondragelijke hoogte met twee fraaie treffers. Dit veroorzaakte een golf van paniek bij het publiek dat de (eigen) ref smeekte de jonkies te verlossen, vóórdat de Kampioenen het feestje zouden bederven. Meteen affluiten na de 3-2 was natuurlijk té opzichtig geweest, dus werd nog een klein minuutje voor de vorm wat met de bal gerommeld en konden uiteindelijk alle remmen los. Wat volgde was verkwisting van vele liters champagne over de hoofden van de ploeg die zich nu ook Kampioenen mogen noemen, wederom rode fakkels, een enorme met bier gevulde bokaal met grote oren, tot zelfs naaktloperij. Dolle pret derhalve, met ook nog een trekzak en een heuse DieDjéé, bier, bier en nog eens bier. Uitgerekend de man in het zwart zette later op de middag zijn ploeggenoten één voor één in de spotlights, met gevatte en voor intimi blijkbaar dolkomische karakterschetsen. De Kampioenen werden ondertussen in de feestvreugde niet vergeten. Menig rondje goudgeel vocht werd met oprechte genegenheid aan de zijlijn van het feest geparkeerd, waarvoor dank heren. Dat het u goed moge gaan in de 3e klasse!
Salad.
Liams Schilderingen
Ik zit aan mijn Extran.Tegenstander kampioen. Als wij nog wat winnen, dan worden we 4e zij Ad. Na de wedstrijd Bengaals vuur of zoiets. 3 – 0 achter, teruggekomen tot 3-2. Ze waren over het algemeen iets jonger dan ons. Na de wedstrijd gezellig. Kregen van de tegenstander nog bier. Ook Roomse jongens, De Meer.
Liam Denkers.