WVHEDW Zat. 12 - Pancratius Zat. 2 (4-1) en andere besognes

Soms lijkt het alsof de wereld even stil staat, kent u die uitdrukking ? Was er als gister nog de wekelijkse verplichting van het stukje-over-de-wedstrijd schrijven, ineens bedenk je dat dat toch al weer drie jaren her geweest moest zijn. PancratiusZat2.nl heeft inmiddels een spektakulaire rise ‘n’ fall beleefd, en dan bedoel ik niet alleen de website... Ok, die website ziet er zeker wat lullig uit, en die stukjes van Salad komen ook met steeds lagere frekwenties uit zijn keyboard rollen, maar de echte ondergang is nu voor het elftal aangebroken... en dat is ook waarom ik mij maar weereens van de schrijftaak moet kwijten. En ik wil niet zeggen dat ik mij op enigerlei wijze aan de ondergang onttrek, integendeel, ik ben er een Eeh-to-the-Ex Ponent van. Maar voetbal was bij mijn laatste check nog een teamsport, dus laten we um Gotteswillen het grotere geheel bezien: nare zaalbesognes waar nooit genoeg spelers beschikbaar zijn, 5 geblesseerden in de as – niet in het minst vanwege voornoemde besognes, 1 op de 2 trainingen onderbezet en ge-cancelled om dezelfde reden, basiself van inmiddels 20 man. Ok, stop the fall, stop de zaal, dat is mijn eerste opbouwende puntje van deze week. En dan de wedstrijd: daarover kunnen we kort zijn, maar waarom zouden we ? Geen maximale lengtes van verslagen in Kontakt meer, sterker nog: geen Kontakt meer, maar oneindige Terabytes storage-space beschikbaar bij XS4All. Der Mannschaft was overtuigd dat het zou gaan lukken vandaag. Tegenstander stijf op de onderste plaats, alleen nog maar grote nederlagen, en... nou ja, die eerste aanblik van dat team zeg.... Absolute Jopen, slome koppen, veel te veel vet, houterig, inschieten leek helemaal nergens op, ze waren meer in de sloot langs de Middenweg te vinden dan dat er ook maar één houterig lichaamsdeel opgewarmd werd... Echt een twaalfde zaterdagteam, zoiets dat de vereniging alleen toestaat omdat een dergelijke basistwintig toch een aardig kontributiesommetje genereert....dat zou een leuke voetbalmiddag worden ! Edoch, ik help u even uit de droom: dat werd het niet, de Kampioenen hadden het zwaar...heel zwaar. Zaal-Building was weliswaar sort-of-hersteld, maar al snel moesten zaal-Twiepie en zaal-Cohentje het spel laten voor wat het was. Lekker rustig, zo langs de kant toekijken, goeie voorbereiding op het verjaarsfeestje van ’s avonds ook, maar het helpt het resultaat niet... Dat resultaat kwam er dus ook niet en als een verlopen kampioen nam men karakteristiek de toevlucht in teveel bier en teveel snacks in de kantine. Een schaaltje van Babe met 200 items, terwijl de helft van het team al is afgetaaid... die dan ook nog helemaal opgaat !! Soms wens ik dat de vraatzucht der Mannschaft zich wat meer tot buiten de kantine zou uitstrekken, dat er weer met ouderwets 4-3-3 spel over de tegenstanders heengewalst zou worden, dat iedereen fit en helder aan de start stond, dat ik in een wekelijks stukje slechts komplimentjes hoefde uit te delen...

En verder ? Nog positieve puntjes ? Nee.

Martin.