Pancratius Zat. 2 – St. Martinus (0-0)

Dat was even geleden. Doelpuntloos aan beide kanten. Salad is nog aan het spitten in de key performance indicators der Mannschaft door de jaren heen of een dergelijk resultaat al eerder werd genoteerd, maar niemand wist er één te noemen. Maar het was goed dat we de bril(stand) er vandaag bij hadden, werden er tenminste geen zuivere doelpunten afgekeurd ! Maar no kidding, wat een goed scheidsrechtertje zeg, die Ale ! Resoluut, geen flauwe diskussies met de tegenstander, geen kaartenzwaaierijtjes, geen schwalbes, maar vooral: autoritair - aan Ale’s lijf geen polonaise ! En een strakke leiding dwingt ook een strakke partij af, of zoals Salad het na afloop stelde: duwels werden zoals gewoonlijk meestal verloren, maar er werd door iedereen voor geknokt ! Van voor tot achter, van mensen met eenvoudige namen tot mensen met moeilijke namen ! Dus Erkan of Akbar (of zoiets) en Taake, of was het nou Taeke, of toch Tèkke hadden ook een heel belangrijke rol in het punt van vandaag. En omdat Bill net even wegliep, zegt Samuel Johnson in zijn plaats: our aspirations are our abilities !!

Martin.

Liam’s schilderingen

Gelijkspel, verschrikkelijk ! Nee, want we hebben een punt gepakt. Ik feliciteerde de tegenstander ook met een punt. Ik hoop dat het beter gaat met Pieter zijn lichte hersenschudding, allemaal wonderlijke dingen. Geen hoogstaand spel, maar een interessante wedstrijd. De velden waren weer groen, het was niet drassig, het stond niet blank, maar je voelde de klei tegen je benen. Altijd erg genoeglijk met de auto de H’meer binnen te komen rijden, het regent niet meer, echt zonnig is het ook niet, morgen schijnt het te gaan regenen. Vaya con Dios an vederi, jongens, tot volgende week. Ach, je kunt je allerlei natuur voorstellen, bijv. een bos bloemen, rozen.

L. Denkers.