Kampioenen en Zeeburgia zat. 3 maken er een gezellige boel van: 4-2

 

Dat was even schrikken, die eerste wedstrijd in de 5e klasse. Wat een geoliede voetbalmachine rolde daar over het veld achter de Jaap Edenbaan! Onafgebroken sneden de vloeiende combinaties als messen door de zachte boter, tegenstanders vielen om van verbazing bij elke poging tot passeerbeweging, en ballen verdwenen niet zoals de laatste jaren gebruikelijk in de bosjes, maar in de kruising. De Overamstellieverdjes deden hun naam eer aan, kunnen we wel zeggen. Wat een schatjes!

 

Gelukkig werden we in de weken daarna weer met beide beentjes op de grond gezet. De volgende tegenstanders waren helemaal niet zo leuk. Wie had gedacht dat op dit niveau men wel de sportiviteit zou kunnen opbrengen om een per ongeluk in de voeten geschoven bal meteen terug te geven, kwam bedrogen uit. Nee hoor, eerst wilde men het ding met alle geweld in ons doel deponeren. Ja, daar sta je dan met je goeie gedrag.

 

En hoewel Al tussendoor met Jos niet zoveel moeite had, bleek Pfeiffer toch iets teveel voor hem. Dat betekent dus dat we voorlopig de dingen die we tot nu toe aan hem konden uitbesteden, nu zelf moeten opknappen. Maar afgelopen zaterdag werden we blij verrast door een Zeeburgia dat niet in staat bleek om een volledig team binnen de lijnen te brengen, zodat we rustig konden wennen aan onze Al-loosheid.

 

Misschien iets te rustig. Vooral onze spitsen - Bonk en dat lachebekje op links - waren zéér relaxed bezig. Wat Remco, Building-Building, Cohen, Twiep en Ale ook kwamen brengen op een presenteerblaadje, niets kon het duo vermurwen om het uit te pakken. Alles verdween achter de rododenderon.

Gelukkig nam Cohen zijn taken als Al-vervanger wat serieuzer, want intussen was onze defensie uit balorigheid (of was het de gebruikelijke beleefdheid?) de Zeeburgiaanse voorhoede ruim baan aan het verschaffen.

 

Maar goed, het zag er ondanks alle grappenmakerij voor- en achterin toch wel naar uit dat dit een bekeken zaak was, en toen de buitenspel lopende Bonk - opnieuw zeer relaxed - een balletje van Remco liet lopen, waarna laatstgenoemde zijn eigen pass maar tot doelpunt promoveerde, vonden enkele Zeeburgianen dat een mooie gelegenheid om aan het bier te gaan. Och, waarom ook niet, dacht de rest van de aanwezigen op veld 3, en zo liep alles toch nog goed af.

 

Fleet.